Verscholen in een kleine stad
Ergens in mijn kleine land
Hervond ik mijzelf
Aan een bijna-houten tafel
Met mijn bijna-almachtige God
Hij zei iets
Ik zei iets anders
Hij mompelde wat in zijn baard
En ik knikte instemmend
Meer kan ik me niet herinneren
Het zal wel niet zo belangrijk zijn geweest
Geen opmerkingen:
Een reactie posten